سنسور اثر هال در موتور DC بدون جاروبک چیست؟

موتورهای DC بدون جاروبک (BLDC).موتورهای الکتریکی سنکرون هستند که توسط یک منبع الکتریکی DC از طریق یک اینورتر یکپارچه تغذیه می شوند. آنها همچنین به عنوان موتورهای الکترونیکی کموتاسیون شناخته می شوند.

برخلاف موتورهای برس دار سنتی که روتور ثابت است و استاتور مغناطیسی می چرخد، موتورهای BLDC دارای یک استاتور ثابت و یک روتور آهنربای دائمی هستند که حول محور موتور می چرخد.

واحد کنترل الکترونیکی به طور متوالی فازهای سیم پیچ استاتور را به ترتیب خاصی انرژی می دهد تا یک میدان مغناطیسی دوار ایجاد کند که با آهنرباهای دائمی روی روتور در تعامل است و باعث چرخش روتور می شود.

موتورهای BLDC مزایای متعددی نسبت به موتورهای DC برس دار دارند، از جمله راندمان بالاتر، طول عمر بیشتر، چگالی توان بالاتر، تعمیر و نگهداری کمتر و تداخل الکترومغناطیسی کمتر.

آنها طیف گسترده ای از کاربردها را در صنایعی مانند خودروسازی، رباتیک، هوافضا، تجهیزات پزشکی و لوازم الکترونیکی مصرفی پیدا می کنند.

سنسور جلوه هال نوعی حسگر است که اغلب بر روی آن یافت می شودموتورهای DC بدون جاروبک. برای تشخیص موقعیت روتور در موتور استفاده می شود تا سیگنال های الکتریکی مناسب به سیم پیچ های موتور ارسال شود.

سنسور اثر هال شامل یک قطعه کوچک از مواد، معمولا یک نیمه رسانا است که به میدان های مغناطیسی حساس است. این ماده در نزدیکی روتور موتور قرار می گیرد و با چرخش روتور، میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط آن باعث تغییر در خواص مواد نیمه هادی می شود.

این تغییر توسط سنسور اثر هال تشخیص داده می شود و برای تعیین موقعیت روتور استفاده می شود. سپس این اطلاعات به مدار کنترل موتور فرستاده می شود که از آن برای تنظیم سیگنال های الکتریکی ارائه شده به سیم پیچ های موتور استفاده می کند. این به موتور اجازه می دهد تا کارآمد و روان کار کند.